agoter
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « goter », avou l’ betchete « a- » des viebes
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ɡɔ.te/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- Ricepeures : a·go·ter
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | agote |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | agotez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | agotans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | agotnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | agotrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | agotéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | agote |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | agoté |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
agoter (v. sins coplemint)
- goter eviè l' cåzeu.
- L' aiwe di vosse paraplu agote e m' hanete — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « djus di ») dischinde tot ridant.
- Leyîz vs agoter djus do cina — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Dizo s’ pezant fårdea,
Nosse pôve pitit gayård triméve tote ene djournêye,
Leyant djus di s’ front d’ andje, li souweur agoter
So l’ ovraedje k’ abateut po n’ nén esse barboté
Des mwaisses ki n’ avént d’ keure di ses djonnès anêyes. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.45, “Agnuss” (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]
Loukîz a : « gote »
Sinonimeye
[candjî]goter eviè l' cåzeu
dischinde tot ridant
Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]goter eviè l' cåzeu
Francès : goutter vers celui qui parle (nén ratournåve direk e francès)
dischinde tot ridant
- Francès : glisser à terre (nén ratournåve direk e francès)