Aller au contenu

burter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « burete », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

burter

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) burtêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) burtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) burtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) burtêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) burtêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) burtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) burtêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) burté
Ôtes codjowaedjes come tchicter
  1. (v. sins coplemint) kixhiyî s' tins a boere des henas.
    • Les payizans burtèt voltî les dimegnes. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • K' on bråve lidjwès k' e-st a l' årmêye,
      Deye k' il inme mî do balziner
      Et do burter tote li djournêye
      Ki d' aler s' bate pol liberté ;
      S' i s' moke di s' patreye et di s' prince,
      Et d' ene bele corone di lawris,
      Creyoz m', i n' dit ni nén çou k' i pinse,
      Et s' pinse t i nén tot come el dit. — HFbl, (ratourné do francès), 1843, p.10 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
burter