coye
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje gayel « callio », « caljo » (ronde pire et tiesticule).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kɔj/ /kuj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔj/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| coye | coyes |
coye femrin
- (måhonteus) tiesticule.
- Ass veyou l’ torea ? A-t i des coyes ? Awè, awè, come des crompires. — rime-rame lidjwès, tchant di studiants (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje) vé, eneviè couyons po les tiesticures.
- istwere k’ on dit et ki n’ est nén vraiye mins k’ est po fé rire.
- minte.
- Nel croe nén, c’ est on conteu d’ coyes.
- mwais toû.
- I m’ a djouwé ene coye.
- (mot d’ cwårdjeu) å djeu d’ couyon, pierdaedje d’ ene pårteye adon k’ on-z aléve, et marke metowe dirî les 7 royes, ki mostere k’ on-z a pierdou.
Ratourneures
[candjî]- coye di Swisse : sôre di ronde gougouye, avou del påsse.
- so m’ vé et so m’ coye : vî djuraedje.Loukîz a : micoye.
- peler les coyes
- aveur li coye : èn saveur fé çou k’ on åreut vlou. fé berwete, fé corwêye F. échouer.
- Dj’ a yeu l’ coye : il esteut dedja revoye.
- coye berdouye : rafoircixhant lomaedje d’ ene coye.
- dobe coye : pierdaedje sins fé on pli, et k’ adon, on atrape deus coyes.
- Dj’ î va ; les coyes vont co : dijhêye cwand on va avou on ptit djeu.
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]- micoye
- on pea-d’-mes-coyes
- on pele-coyes
Sinonimeye
[candjî]tiesticule
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- coye : R13
Ratournaedjes
[candjî]
istwere k’ on dit et ki n’ est vraiye mins k’ est po fé rire.
Francès : blague (fr), plaisanterie (fr)
mwais toû
- Francès : vacherie (fr), tour de cochon (fr)