Aller au contenu

dierler

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « dierl- » ‎(« diele#Walon 2 ») avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dierlêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dierlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dierlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dierlêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dierlêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dierléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dierlêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dierlé
Ôtes codjowaedjes come tchicter

dierler (viebe å coplemint)

  1. (mot do bastimint) plaker avou del diele (on meur, on pot di stouve, evnd.).
  2. rimpli avou del diele (on fossé).

Parintaedje

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, w. do Mitan

Ratournaedjes

[candjî]
dierler