djalozer

Walon

djalozer (1^ire troke) (codjowaedje)

I. [v.c.d.] esse djalot so (ene sakî), ese djalot d' ene sakî. Dji n' a måy djalozé nolu. Gn a tolmonde ki vs djaloze Asteure paski por vos, Po fé ene robe di marieye Dj' a prin l' ôr do solo — J. Morayns (fråze rifondowe). F. jalouser.

II. djalozer so [v.c.d.] esse djalot so ene sakî. Les ovrîs djalozèt sovint onk so l' ôte.

III. [v.s.c.] esse djalot. C' est on pôve manadje, li feme djaloze. F. envier les autres.

Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje grek zelos (zêle), pal voye do latén, et do vî lingaedje d' oyi.

Parintaedje

• djalozaedje, djalozreye
• djalot Loukîz a : « djalot »