djoupler
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « djouper » avou l’ cawete di codjowaedje « -ler » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒu.ˈple/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒu.ˈple/
- Ricepeures : djou·pler
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | djoupele |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | djouplez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | djouplans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | djoupelnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | djoupelrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | djoupléve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | djoupele |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | djouplé |
Ôtes codjowaedjes | come shofler |
djoupler (v. sins coplemint)
- djouper a ptits côps.
- Dji m’ rivoe co gamén, djouplant
E s’ rivadje, des longuès djournêyes— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.10, “A l’Mouse” (fråze rifondowe).
- Dji m’ rivoe co gamén, djouplant
- rimouwer di djoye tot djåzant d' èn efant.
- L' efant djoupele so les bresses di s' mere tot veyant rivni s' papa — D.T.W.
- esse tot ebalé di djoye.
- Des ôtes schoyèt dedja leus foyes,
Sol vert mossea ki, d’ ses tramayes,
Abrite meye moxhetes ki djouplèt …
— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
- Des ôtes schoyèt dedja leus foyes,
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]rimouwer di djoye tot djåzant d' èn efant
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203
Sipårdaedje do mot
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]rimouwer di djoye tot djåzant d' èn efant
esse tot ebalé di djoye
- Francès : s’extasier (fr), être en effervescence (fr)