pîtler
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « pît- » (« pî ») avou l’ cawete di codjowaedje « -ler » des viebes, racuzinåve avou l' (vî francès « piétier »; mot cité dins l’ FEW 8 130a.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /piːt.ˈle/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /piːt.ˈle/
- Ricepeures : pît·ler
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | pîtele |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | pîtlez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | pîtlans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | pîtelnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | pîtelrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | pîtléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | pîtele |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | pîtlé |
| Ôtes codjowaedjes | come shofler |
pîtler (v. sins coplemint)
- rimouwer ses djambes avou exhowe.
- Vocial èn efant ki n' fwait k' pîtler — Motî Forir (fråze rifondowe).
- I pîtele po sayî di s' rilever — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Les efants pîtlèt dvant l' ouxh di li scole tot ratindant k' on vegne drovi.
- I pîtlêye po sayî di s' rastamper.
- Les vatches pîtlèt cwand on les mode.
- I faleut vey nosse pôve gamén,
Hoûler, pîtler, cori dlé s' mere,
Po racuzer l' biesse. — Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 104, "L’amour atrape lu pètche" (fråze rifondowe). - Les deus gaméns påmént a s' disbouter l' garguete,
I pîtlént e breyant, tchoûlant, hoûlant, boerlant,
S' agripant a deus mwins ås cotes di leus momans. — Louis Henrard, divins Li bidete da Colas p. 44 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- pîtî : — Martin Lejeune.
- pit’ler : — Louis Henrard.
Li mot n’ est nén dins : C61
