Aller au contenu

ebåtchî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ebåtchî », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ebåtche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) ebåtchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) ebåtchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ebåtchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) ebåtchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) ebåtchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ebåtche
pårt. erirece (dj’ a, vos av) ebåtchî
Ôtes codjowaedjes come waitî

ebåtchî (viebe å coplemint)

  1. siner on contrat d' ovraedje avou èn ovrî.
    • ebåtchî des ovrîs

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ebåtchî

Etimolodjeye 2

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ebåtchî », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

ebåtchî (viebe å coplemint)

  1. diner ses prumirès cognes a èn ovraedje, esbåtchî.
    • Vos cnoxhoz les tourmints, li mizere ki nos språtche,
      Les ptitès esperances ki, tchaeke djoû, , l' pôve ebåtche,
      Sins måy si discoraedjî. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li Neur Live", p.41 (fråze rifondowe).
  2. mete li prumire coûtche di materio so on meur.
    • li plafoneu a ebåtchî les meurs.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ebåtchî