eburtaker
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « burtake- » (« berteke »), avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.byʀ.ta.ˈke/ (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye»)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.byʀ.ta.ˈke/
- Ricepeures : ebur·ta·ker
Viebe
[candjî]eburtaker (1ire troke) (codjowaedje)
- (viebe å coplemint) (vî vî mot) mete (on codåné) ås fiers el berteke.
- (viebe å coplemint) (må) adjinçner, (må) basti.
- Les schafioteus d’ tcherpetîs ont må eburtaké leu contrupwès — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) må moussî, d’ ene drole di manire.
- Il est eburtaké come on wache-foû — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- Waitîz comint çk’ il ont eburtaké ç’ djonne la !
- (viebe å coplemint) rastrinde li plaece, tot djåzant di gros cayets, di vîs canteas.
- Dji so tote eburtakêye avou tos ces cayets la — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- ecramyî.
- El tchén m’ aveut eburtaké dins s’ tchinne — Motî Bal-Germain (fråze rifondowe).
- Li Bon Diu eburtake voltî ses voyes — José Schoovaerts, novele (fråze rifondowe).
- emantchî (haper des cwårs pa on trompeu martchî).
- fé èn efant (del gåtche mwin) a.
- Li feye do tchårlî s’ a leyî eburtaker — Léon Pirsoul (fråze rifondowe).
- Il est tot djusse bon po-z eburtaker s’ feme et boere ses gotes — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- hoder, soyî les coisses tot dmandant todi l’ minme sôre.
- I m’ vént eburtaker tos les djoûs po ki dj’ lyi atchete ses sicafs.
- (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ eburtaker ».
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]- (mete ås fiers) efirdjî
- (må adjinçner) : abocter, edjéndjoler
Mots vijhéns
[candjî](rastrinde li plaece)
(emantchî)
(hoder)
Sipårdaedje do mot
[candjî]w. do Coûtchant, w. do Mitan, Basse Årdene
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]ecramyî
- Francès : entortiller (fr)