edoirmi

Walon (Rifondou)

Do viebe « doirmi », avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.dwaʀ.ˈmi/ /ɛ.dwaʀ.ˈmy/ /a.dwaʀ.ˈmy/ /a.dwaːʀ.ˈmy/ /a.dõʀ.ˈmœ/ /ɛ̃.duːʀ.ˈmi/ (betchfessî oi) (36 prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.dwaʀ.ˈmi/
Ricepeures : edoir·mi

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	edoime
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	edoirmoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	edoirmans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	edoimnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	edoimrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	edoirmeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	edoime
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	edoirmou
Ôtes codjowaedjes	come siervi

fé doirmi.
- Hossî èn efant po l' edoirmi. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Nannez, påpåd, l' efant; dji vs edoime å no d' Sint Djan — hosseuse (fråze rifondowe).
- Po-z edoirmi l' efant, ès mame lyi tchantéve: « ele mi l' aveut todi prometou… di bénrade s' edoirmi » — Motî d' Ite (fråze rifondowe).
- Po èn efant k’ on hossive
  E s’ banse et k’ on loukive
  S’ edoirmi påjhûlmint,
  Nole tchanson ni valeut
  Li Côpareye ki vneut
  L’ edoirmi doûçmint. — C.N. Simonon, Powezeyes e patwès d’ Lidje, (1846) (fråze rifondowe).
(imådjreçmint) nåjhî d' esse nén ahessûle.
- Cist ome la m' anoye tant k' i m' edoime. — Motî Forir (fråze rifondowe).
(viebe å prono) : Loukîz a : « s’ edoirmi ».

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

fé vni e s' soumey