Aller au contenu

edoirmi

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « doirmi », avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) edoime
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) edoirmoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) edoirmans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) edoimnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) edoimrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) edoirmeu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) edoime
pårt. erirece (dj’ a, vos av) edoirmou
Ôtes codjowaedjes come siervi

edoirmi (v. sins coplemint)

  1. doirmi.
    • Hossî èn efant po l' edoirmi. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Nannez, påpåd, l' efant; dji vs edoime å no d' Sint Djan hosseuse (fråze rifondowe).
    • Po-z edoirmi l' efant, ès mame lyi tchantéve: « ele mi l' aveut todi prometou… di bénrade s' edoirmi » Motî d' Ite (fråze rifondowe).
    • Po èn efant k’ on hossive
      E s’ banse et k’ on loukive
      S’ edoirmi påjhûlmint,
      Nole tchanson ni valeut
      Li Côpareye ki vneut
      L’ edoirmi doûçmint. C.N. Simonon, Powezeyes e patwès d’ Lidje, (1846) (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) nåjhî d' esse nén ahessûle.
    • Cist ome la m' anoye tant k' i m' edoime. Motî Forir (fråze rifondowe).
  3. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ edoirmi ».

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

s' essocter, s' enicter

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fé vni e s' soumey