rapoirter
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
Walon[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe « poirter » avou l’ betchete « ra- » des viebes d’ raprepiaedje; çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
rapoirter (codjowaedje) I. [v.c.] 1. ramoenner, vini rinde. A-t i rapoirté l' tricoijhe ? Di l' aireur disk' al nute, les moxhes d' api rapoirtèt l' crås souke e samrou del moxhlîre (J. Delchambre). 2. mostrer. Gn aveut totes sôres di senes ki nos rapoirtént li tins k' il aléve fé (ramexhné pa J.J. Gaziaux). II. [v.pr.] si rapoirter a: 1. aveur a vey avou. 2. aveur fiyate a. Asteure dji n' sai nén si on s' pout co rapoirter a tos ces senes la po-z anoncer l' tins (J.J. Gaziaux). F. se baser sur.
Parintaedje[candjî]
- rapoite, rapoirt
- rapoirteu, rapoirtaedje
- rapoitroûle
Loukîz a : « poirter »
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.
