rapoirter

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe « poirter », avou l’ dobe betchete « ra- » di raprepiaedje des viebes, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	rapoite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	rapoirtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	rapoirtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	rapoitnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	rapoitrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	rapoirtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	rapoite
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	rapoirté
Ôtes codjowaedjes	come wårder

rapoirter (å prono : si rapoirter)

(viebe å coplemint) raminer, vini rinde.
- A-t i rapoirté l' tricoijhe ?
- Dischind çoula et rapoite lu el måjhone, dji t' racwitrè les cwarante gotes ki ti m' does. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.65 (fråze rifondowe).
- Ene nûlêye passe, rén k’ ene, mins ene måhaiteye
  Ki rapoite a crås-vea
  Totes les nutes di l’ anêye ! — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Disseûlance », 1922, p.20 (fråze rifondowe).
- Tåvlea plin d' ahåyance cwand l' bontins nos rapoite
  Des stoelîs d' magriyetes so les prés raverdis ; — Louis Lagauche, L'aimant, Fètch’reûs, (1947), p. 160 (fråze rifondowe).
- Di l' aireur disk' al nute, les moxhes d' apî apoirtèt l' crås souke e samrou del moxhlire — J. Delchambre (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint) (finance) fé wangnî (des cwårs).
- Ké conte d’ efant. Çoula m’ rapoitreut ene dozinne di lapéns. Neni, i gn a rén a fé. — Louis Lagauche, Les bwèh'lîs, 1948, p.18 (fråze rifondowe).
- I gn aveût èn ome ritche, ki ses teres lyi avént rapwèrté bråmint. Ki va dj' fé, si djha-t i, ca dj' n' a nole plaece po roister mes dinrêyes ? — Jean-Marie Lecomte, Evandjîle sint Djan (ratournaedje).
(viebe å coplemint) mostrer.
- Gn aveut totes sôres di senes ki nos rapoirtént li tins k' il aléve fé — Jean-Jacques Gaziaux (fråze rifondowe).
(viebe å coplemint) esse li wangneu d' on concours.
- Å concours di pîces di teyåte ki l’ Societé d’ literateure emantcha l’ an 1857, « Li galant del siervante » d’ André Delchef rapoirta l’ medaye d’ ôr. — Joseph Mignolet, Li walon å payîs di Lîdje, (1938), p.51 (fråze rifondowe).
(v. å nén dit coplemint) fé vni des benefice.
- Les obligåcions, ça n' rapoite pus come divant.