ripårler

Walon (Rifondou)

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
ripårler	erpårler	rpårler

Etimolodjeye

Do viebe « pårler », avou l’ betchete « ri- » des viebes (betchete ri- nén radjoutante) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀi.pɒːʀ.ˈle/ /ʀi.pɑːʀ.ˈle/ /ʀi.pɔːʀ.ˈle/ /ʀy.ɒːʀ.ˈle/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.pɔːʀ.ˈle/
Ricepeures : ri·pår·ler

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	ripårlêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	ripårlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	ripårlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	ripårlêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	ripårlêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	ripårléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	ripårlêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	ripårlé
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

ripårler (å prono : si ripårler)

(v. sins coplemint) pårler, djåzer ene novele feye.
- Dj' avans rpårlé do tins passé — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Dji rpårlêyrans d' ça è ôte côp — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
disfinde, prinde li pårti (d' ene sakî k' on-z atake).
- I rpårlêye todi ses efants.
- L' ovrî houyeu ki passe e l' rowe
  Tot pezant dvins ses gros solés,
  K' åye l' air pagnouf ou plin d' exhowe,
  Nos l' divans tofer ripårler. — Jean Dessard, D'ine cohe so l'aute, 1939, p.70, L’ovrî houyeû (1929) (fråze rifondowe).
- So les omes tant et pus
  Cial ouy, s' on-z a tapé,
  Ça n' mi shonne nén trop djusse
  Et dji m' les va rpårler. — Camille Gaspard (fråze rifondowe).