ripårler
Walon (Rifondou)[candjî]
| avou ene sipotchåve voyale | avou ene divanceye voyale | sipotcheye cogne |
| ripårler | erpårler | rpårler |
Etimolodjeye[candjî]
Do viebe « pårler », avou l’ betchete « ri- » des viebes (betchete ri- nén radjoutante) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀipɒːʀːle/ /ʀipɑːʀːle/ /ʀipɔːʀːle/ /ʀpɒːʀːle/ /ʀpɔːʀːle/ /ɛʀpɑːʀːle/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀi.pɔːʀ.ˈle/
- Ricepeures : ri·pår·ler
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ripåle |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ripårlez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ripårlans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ripålnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ripålrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ripårléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ripåle |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ripårlé |
| Ôtes codjowaedjes | come wårder |
ripårler
- (v. sins coplemint) Pårler, djåzer ene novele feye
- Dj' avans rpårlé do tins passé; dju rpålêyrans d' ça è ôte côp; nos ndè rpålêyrans.
- Ritaper ene copene come divant
- I s' rupårlèt come divant; il ont grognî durant cwénze djoûs, i s' erpårlèt dispu ayir.
- Responde avou des côps d' linwe
- Sotni, disfinde avou des mots
- I rpârlêye todi ses efants; i m' a rpårlé.
- So les omes tant-et-pus'
Cial ouy, s' on-z a tapé,
Ça n' mi shonne nén trop djusse
Et dji m' les va rpårler
— Camille Gaspard (fråze rifondowe). - Les linwes des cis ki s' volèt rpårler s' têront — Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri. — Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly) (fråze rifondowe).
Sinonimeye[candjî]
Ortografeyes[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- erpârler : 04
Ratournaedjes[candjî]
pårler eco come divant
Francès : se reparler (fr)