Aller au contenu

spingue

Èn årtike di Wiccionaire.
ene sipingue di costri
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
spingue sipingue espingue

Etimolodjeye

[candjî]

Acmaxhaedje do bodje «spinula» (pitite sipene) et do bodje «spicula» (pica)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
spingue spingues

spingue femrin

  1. ataetche fwaite d' on ptit fier et d' ene make, po tni des stofes.
    • Dj' a metou ene 'espingue a m' mantche
  2. alene di gorlî.
  3. pîce del blouke d' ene cingue.

Ratourneures

[candjî]
  1. make di spingue : tiesse di l' espingue.
  2. spingue di surté : dobe ataetche ki s' ragritche so leye-minme.
  3. cachî après ene espingue dins ene bote di strin : cweri après åk cåzu impossibe a rtrover.
    On dit eto : cweri après ene foye pierdowe e bwès.
  4. ene espingue ås tchveas : pice-tresse.
  5. waitî a ses spingues : riwaitî a ses sôs (esse sipårgnant).

Parintaedje

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
ataetche fwaite d' on ptit fier et d' ene make
alene di gorlî Loukîz a : alene
brokete del blouke Loukîz a : spinguete

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike spingue so Wikipedia