Aller au contenu

agridjî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî hôt almand « kriegen » ‎(« fé ene foice »), pal voye don vî viebe « *acridjî ».

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) agridje
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) agridjîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) agridjans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) agridjnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) agridjrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) agridjive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) agridje
pårt. erirece (dj’ a, vos av) agridjî
Ôtes codjowaedjes come waitî

agridjî

  1. (viebe å coplemint) apicî avou les mwins.
    • Ses coxhes come ostant d' bresses ont l' air d' agridjî l' cir. Henri Simon, "Li moirt di l' åbe (fråze rifondowe).
    • Dedja l’ brigand stindeut si mwin,
      Po-z agridjî l’ pôve glawene. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.79, “Li p’tit Pît’lé” (fråze rifondowe).
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ agridjî ».

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
apicî avou les mwins

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
apicî avou ses mwins

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin agridjî agridjîs
femrin agridjeye agridjeyes

agridjî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "agridjî".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin agridjî agridjîs
femrin padrî agridjeye agridjeyes
femrin padvant agridjeye agridjeyès

agridjî omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a stî agridjî, apougnî.
    • Avå les heuponîs, li noer bwès, les tchårnales
      Agridjeyes al gonxhire ås grijhès rotches d' agåjhe,
      Li vwès des pénsons s' maxhe al tchanson del couvale
      Et l' voye wice ki l' Amour va côper des ... petchales
      Est s' trûte po s' sitrinde comifåt. — , Fètch’reûs, (1947), p. 160 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
agridjî