Aller au contenu

cane

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : cané, Cané.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Bodje vî francès « cane » (batea, oujhea d' aiwe), lu-minme do tayon-bodje vî francike « kane » (batea).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin canård canårds
femrin cane canes

cane femrin

  1. (oujhea) frumele do canård.
    • I-n-aveût la dès canes qu’ èstît totes fîres la qu’ èles sèpît bin nêvî. Èles dimorît todi totes èssonle a djåzer inte di zèles di bagnes èt d’ plonkèts — FRen.

Ratourneures

[candjî]
  1. les canes fijhèt cwan cwan cwan cwand ? dijhêye a onk ki vos doet des cwårs, mins ki n' rmete todi po vos lzès rinde.
Parintaedje
[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
frumele do canård

Etimolodjeye 2

[candjî]

Tayon-bodje latén « canna » (rozea)

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cane canes

cane femrin

  1. bea baston, kécfeye avou ene pougneye, po roter tot s' aspoyant dsu.
    • Ni m' va nén piede mi bele cane, la.
    • Dj' apougne vite mi cane et m' tchapea ;
      Mi feme dispind si claire ombrele. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.147, « Nos ‘nn’ alans » (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Etimolodjeye 3

[candjî]

Tayon-bodje vî francike « kanna » (djusse å betch, cocmwår).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cane canes

cane femrin

  1. djusse di metå avou on betch po vudî.
    • Elle aveut rnetyî pus d’ troes côps les canes pol laecea, rilavé l’ eddins del glaecire, poli eyet rpoli l’ marbe do contwer, fwait blinker les plateas d’ keuve del balance, et fwait l’ sogne del petite vatche di croye del bårbakene ki t’ åreus dit on vea k’ a deus mames Jean-Luc Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 125 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • cane : O97
Parintaedje
[candjî]

canete cantea

Etimolodjeye 4

[candjî]

Tayon-bodje latén « cunus », forcoridjaedje di «kene» («kine»).

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cane canes

cane femrin

  1. (sessouwalité) seke del kimere.
Parintaedje
[candjî]
Mots d’ aplacaedje
[candjî]

cacane

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.

Itålyin

[candjî]

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE :
    • /ˈkane/

Sustantif

[candjî]

cane omrin

  1. tchén