ewaerer
Etimolodjeye
[candjî]Bodje * « waer » (såvadjreye), avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.wɛ.ˈʀe/ /ɛ.wa.ˈʀe/ /ɛ.wa.ˈʀɛ/ /a.wa.ˈʀe/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.wɛ.ˈʀe/
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ewaere |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ewaerez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ewaerans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ewaernut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ewaerrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ewaeréve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ewaere |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ewaeré |
Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
ewaerer
- (viebe å coplemint) fé awè ene sorprijhe.
- C’ est ene novele ki n’ ewaerrè personne — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- Vos nd avoz nén stî ewaerêye, edon, vos ? — Henri Simon, « Quatre comédies Liégeoises », 1936, « Janète » (1913), p. 142 (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) fé awè peu (on tchvå, ene biesse).
- Va-z è avou t' blanc dvantrin ! i Ti vas ewaerer li tchvå.
- (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ ewaerer ».
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî] fé awè peu