Aller au contenu

flûter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « flûte » (sinse di ptit stroet vere), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) flûte
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) flûtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) flûtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) flûtnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) flûtrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) flûtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) flûte
pårt. erirece (dj’ a, vos av) flûté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

flûter

  1. (viebe å coplemint) vuder d' on plin côp (on vere, ene botaye di vén, di bire, di gote).
  2. ((v. å nén dit coplemint)) boere (bråmint) d' alcol.
  3. (viebe å coplemint) (pa stindaedje do sinse) fé acroere, fé avaler (ene minte).
    • Dins les tchansons, çk' on pout dire di biestreyes ! On vos ndè flûte cåzu a tchaeke coplet. François Loriaux (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
vuder d' on côp
boere bråmint del gote