ramouyî
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « mouy- » (« mouyî ») avou l’ betchete « ra- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes, pa l'voye do latén *remolliare.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.mu.ˈjiː/
- Ricepeures : ra·mou·yî
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | ramouye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | ramouyîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | ramouyans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | ramouynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | ramouyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | ramouyive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | ramouye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | ramouyî |
| Ôtes codjowaedjes | come waitî |
ramouyî
- (viebe å coplemint) rinde bén frexh.
- Li corti a bén stî ramouyî pal plouve.
- Et dispoy, dj’ a todi poirté
Cisse rimarke del fatålité
Ki m’ Donnêye m’ ramouya d’ ses låmes— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.72, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) fiesti ene sacwè tot-z ofrixhant des abwessons (sovint do tchampagne).
- Il ont ramouyî li diplome di leu feye.
- (v. å nén dit coplemint) (mot des cinsîs) frexhi l' tere tot moussant doûçmint dvins.
- On a yeu ene pitite ramouyåde, ça vént putoit doûçmint, ça a l' tins do moussî e tere; ça ramouye, ça fwait do bén ås plantes — Motlî sol tins k' i fwait a Djåçlete, p. 47 (fråze rifondowe).
