Aller au contenu

vén

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « vinum » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vén véns

vén omrin

  1. (nén contåve) rodje aboere fwait avou l’ carmoujhaedje do roejhén.
    • On vere di vén.
    • On vere a vén.
    • Do vén rodje, do vén blanc, do vén d' payis.
    • Do vén d' frut, di ceréjhe, di rubåbe, di fréjhe.
    • Dji n’ boe djamåy di vén, mins ådjourdu, po pleur doirmi, dji va boere mi vere. Arthur Schmitz, On-Ârdènès foû di s’ payis, t. 2, p. 13 (fråze rifondowe).
    • Elle èst là d’zeûr… â cir… riglatihante et bèle
      Come ine andje ad’hindou dès lûhants tchamps floris…
      Ele sorèye, et s’ sorîre parèye qui l’vin, troubèle
      Li djônê qui djêrèye dè coyî ses law’ris…
      Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Li Glwere", 1921, p. 79.
  2. (contåve) sôre di ciste abwesson la.
    • C’ est tos véns d’ Bourgogne.

Ratourneures

[candjî]
  1. li vén n' a nén stî fwait po les tchéns.

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
rodje aboere fwait avou l’ carmoujhaedje do roejhén

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike vén so Wikipedia

Etimolodjeye 2

[candjî]

Do viebe « vini ».

Prononçaedje

[candjî]

Codjowas

[candjî]

vén

  1. indicatif prezintrece, prumire djin do singulî
    • Dji vos vén dmander l’ mwin d’ vosse feye.
  2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece
    • Vén dé mi : dji t’ dinrè ene bouboune.
    • Vén tocial, dji so tot seu el måjhone. Daniel Droixhe (fråze rifondowe).

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
indicatif prezintrece, cåzant(e)
kimandeu, atôtchî (eye) camaerådreçmint

Omofoneye possibe

[candjî]

Loukîz a : « vént »