Aller au contenu

waguer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « wague », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) wague
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) waguez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) wagans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) wagnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) wagrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) waguéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) wague
pårt. erirece (dj’ a, vos av) wagué
Ôtes codjowaedjes come baguer

waguer (v. sins coplemint)

  1. toumer so lu-minme, e gros bokets.
    • Tot l' toet del taeye a wagué d' on plin côp
    • Les teres ont wagué." (rl a: riwaguer, croûler, regoliner).
    • L' aiwe tot rognant si årzeye londjinnmint, soxhe a soxhe,
      Voet pinde l' aiye ås raecenes foû d' tere, tot pourixhant,
      Et l' åbe, tot pierdant les foices di si assize et di s' pan,
      I n' lyi fåt pus wai d' tchoi po k' i n' wague ou k' i n' froxhe
      Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 74 (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) tot djåzant d' on bastimint.
  3. si stårer al tere tot djåzant d' ene tchedje.
    • li tchår a wagué avå les voyes.
    • On dit k' l' årzeye a wagué et k' a rçût ene båre di fier so s' tiesse Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 50 (fråze rifondowe).
  4. toumer tot djåzant d' ene pezante sacwè.
    • L' ome a wagué djus di s' tcherete.
    • Li cocher loucrè bén a ç' k' on n' wague nén al valêye, Aniouchka… Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 23 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

waguer evoye

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
toumer so lu-minme
tot djåzant d' on bastimint
si stårer al tere tot djåzant d' ene tchedje
toumer djus tot djåzant d' ene pezante sacwè