Aller au contenu

påye

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Påye, paye, pâye.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « pax » (« påye, coeyisté, ripoizaedje »).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
påye påyes

påye femrin

  1. termene k’ on n’ si bate nén, inte payis.
  2. airance la k’ on est trankile, sins brut, sins mehins.
  3. cossina fwait inte deus pårteyes k’ estént e guere u e margaye.
    • Li påye di Cargnon, riscrîte e walon.
    • Li påye uropeyinne po les mancîs lingaedjes.
    • Il aveut minme fwait eplaidî des papîs, — nén si må scrîts k’ ça, åré — po splitchî li Påye d’ Aroucha, inte li govienmint houtou eyet les revinteus toutsis. Lucyin Mahin.

Ratourneures

[candjî]
  1. fé påye et cwite
  2. lai m’ e påye
  3. våt mî l’ påye ki l’ guere

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]
  • (termene k’ on n’ si bate nén, inte payis) : guere

Omofoneye possibe

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]
  • /paːj/
    • paye (f.n.; strin)
    • paye (f.n.; salåre, çou k’ est payî)
  • /pɔːj/
    • poye (f.n., oujhea, frumele do cok)
    • poy (o.n.; pwel)
    • poy (adv.; après)
  • /pe/
    • (adv. pus må)
    • pés (tetes d’ ene vatche)

Pwaire minimom

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
termene k’ on n’ si bate nén, inte payis
rairance la k’ on est trankile
acoird inte deus pårteyes k’ estént e l’ guere