Aller au contenu

anoyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « anoyî », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) anoye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) anoyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) anoyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) anoynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) anoyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) anoyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) anoye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) anoyî
Ôtes codjowaedjes come waitî

anoyî (viebe å coplemint) (å prono : s' anoyî)

  1. rinde anoyeus.
  2. nåjhi.
    • Va pus lon, ti m' anoyes. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Cisse pinsêye la m’ aveut tot disrotiné ;
      Ossu, l’ cour m’ anoya di n’ trover nou ricfoirt,
      Si m’ vina t i so l’ åme tant d’ anoymint
      Ki dj’ raprepia m’ djîsse sins l’ voleur. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Anôy’mint », 1925, p.40 (fråze rifondowe).
  3. (pa rfrancijhaedje) fé piede do tins a ene sakî tot fjhant ene sacwè ki n' assaetche nén si asteme.
    • Ele vis anoye ene eure avou ses boignes messaedjes;
      K' a dju mezåjhe di cnoxhe ses afwaires di manaedje?André Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.6 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rinde anoyeus
nåjhi
anoyî