avå
Etimolodjeye
[candjî]Aplacaedje di : « a » + « vå »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.vɔː/ /a.vaː/ /a.voː/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.vɔː/
- Ricepeures : a·vå
Divancete
[candjî]| avå | avår |
avå (nén candjåve)
- dins tote li stindêye di.
- Il est todi avå les voyes.
- Vos dirîz k’ nos deus pôves djubets,
Vont piede leu manaedje avå l’ rowe— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.29, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe). - Si vos årîz veyou l’ binamé abé, comint k’ i rotéve sins s’ sicrandi, avå l’ viyaedje. — George Staelens (fråze rifondowe).
- Cwand l' aiwe do bî ni potchive pus l' vene,
I s' pormoennéve avå les prés,
Contant l' hopea d' saetch al farene,
K' aveut-st ahoplé d' beas broûlés— Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.83 (1929), "Li molin dè vî Stiène" (1925) (fråze rifondowe).
- emey, amon.
- Et Jèsus allève po tote li Galileie, akseignant d'vins les synagowes, préchant l'évangîle dè Royaûme et r'wèrihant totes les maladeies avâ l' peûpe — Nicolas Defrecheux, ratournant Sint Matî avou François Bailleux et Auguste Hock; lijhåve vaici.
Mots d’ aplacaedje
[candjî]- avår ci, avår la
- totavå, tot avå, pattavå
- låvå
- d’ avå
- d’ avår ci, d’ avår cial, d’ avår la
- efant d’ avå les rowes
Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
Sustantif
[candjî]avå omrin todi singulî
- direccion d' ene aiwe k' est dins l' sinse do corant.
Contråve
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :