Aller au contenu

brun

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
brun bron

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje tîxhon « brūn », pal voye do patwès latén « brūnus » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin brun bruns
femrin padrî brune brunes
femrin padvant brune brunès

brun omrin (divant cossoune, brune divant voyale)

  1. (coleur) coleur ki c’ est l’ maxhaedje di rodje et d’ bleu.
    • Elle a des bruns tchveas.
    • Il a des bruns iys.
  2. ranuti.
    • I fwait brun.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin brun bruns
femrin brune brunes

brun omrin

  1. onk k’ a des bruns tchveas.
    • C’ e-st on bea grand brun.
    • Dji n’ voe voltî k’ les brunes.
  2. cisse coleur la.
    • Ele tire sol brun.

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Librun (no d’ famile)

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

(brun et bron)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
brun
  • Francès : brun (fr)

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin brun bruns
femrin brune brunes

brun femrin

  1. (coleur) brun (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon).