Aller au contenu

coyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

Tayon-bodje latén « cochlear » (minme sinse), lu-minme do bodje « cochlea » (caracole) ; do vî vî tins, on boeveut des abwessons avou des schafiotes di caracole ; çou ki dene on mot avou l’ cawete «  » ; mot cité dins l’ FEW 2 827

sôres di coyîs

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
coyî coyîs

coyî omrin

  1. (ahesse di manaedje) usteye po magnî l’ sope, les cwakers, evnd, u po maxhî l’ souke dins l’ cafè.
    • Les nûtons ont des ptits coyîs et des ptitès fortchetes d’ ôr.
  2. (no d’ contnou) çou k’ gn a dvins.
    • Prindoz todi on coyî d’ sirop pol tosse troes côps par djoû.
    • Di zels, li moirt ni tént dzo ene pire
      K’ on coyî d’ poûssire,
      Èn anea,
      Et come on rodje crahea,
      Leu cour ! Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Li Feû qui djômih », 1925, p.57 (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]
  1. ça n’ si fwait nén e deus côps d’ coyî
  2. coyî d’ pot : coyî d’ bwès.
Parintaedje
[candjî]
Sinonimeye
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
ahesse di manaedje

Etimolodjeye 2

[candjî]

Loukîz a : « code »

Dobès rfondowes
coyî code

Viebe

[candjî]

coyî (viebe å coplemint) (2inme troke) (codjowaedje)

  1. code.
    • Çou k’ i voleut, c’ ît viker
      tot come on djonne efant
      djuglant dins les paxhis
      coyant les fleurs do bos. Félix Duval (fråze rifondowe).
    • Ele là d’zeûr… â cir… riglatihante et bèle
      Come ine andje ad’hindou dès lûhants tchamps floris…
      Ele sorèye, et s’ sorîre parèye qui l’vin, troubèle
      Li djônê qui djêrèye dè coyî ses law’ris…
      Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Li Glwere", 1921, p. 79.
Parintaedje
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]
prinde djus d’ èn åbe Loukîz a : code