dåner

Walon (Rifondou)

Tayon-bodje latén « damnāre » ‎(« damnare ») (condåner, fé piede), çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɔː.ˈne/ /daː.ˈne/ /dã.ˈne/ /daː.ˈnɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dɔː.ˈne/
Ricepeures : då·ner

dåner

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	dåne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	dånez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	dånans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	dånnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	dånrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	dånéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	dåne
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	dåné
Ôtes codjowaedjes	come bouter

(viebe å coplemint) (mot d’ rilidjon) (siervou purade sins cnoxhou sudjet) evoyî e l’ infier.
- Dji vou bén esse dåné si ç' n' est nén l' peure verité — D.T.W.
- Tot dvizant, ele li rwaitive a plin vizaedje. Et des ouyådes ecovisses a fé dåner on sint — Émile Gilliard, Su lès trîs dès Golètes, 37 (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) esse foirt mwais.
- I n' si sinteut pus télmint k' i dånéve — D.T.W.
(v. sins coplemint) divni foirt måvas, dins l’ ratourneure : «fé dåner»
(viebe å prono) : Loukîz a : « si dåner ».