Aller au contenu

pawe

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : påwe.
Loukîz eto : pawou, peu.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « pavor » (minme sinse) ; mot cité dins l’ FEW 8 87b.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pawe pawes

pawe femrin (nén contåve)

  1. sintimint ki fwait rcrinde ene laide sacwè ki pôreut avni.
    • Li pus grande di ses pawe, c’ esteut k’ ele kinoxhaxhe ses laidès keures. Jean Bosly, L’Afêre d’ås Houlpês, p. 128 (fråze rifondowe).
    • Wåde ti plin sinse ; plonke e l’ aiwe sins pawe ! Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.14 (fråze rifondowe).
    • Et dji djereye d' on reclôrom
      Po-z ahouter mi pawe di roytea. Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 103 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]

påwe (oujhea)

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sintimint ki fwait rcrinde ene laide sacwè ki pôreut avni

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike pawe so Wikipedia