strinde
Walon (Rifondou)[candjî]
| Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
|---|---|---|
| strinde | sitrinde | estrinde |
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | strind |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | strindoz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | strindans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | strindnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | strindrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | strindeu |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | strinde |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | strindou |
| Ôtes codjowaedjes | come ratinde |
strinde
- (viebe å coplemint) serer comifåt.
- Is cråmignonît åtoû dè Comte di Looz, qui rotév fir’mint avou s’chamår di coleûr åx årmurêyes dè l’cité, et l’Abarone di St-Lambièt qui s’trindév fîvreus’mint so s’coûr— Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.51.
- (mot d' costire) serer tot djåzant d' on mousmint.
- Moussêye d’ine robe di rodje sôye qui lî strindév les hantches, èle avisév ine foû-naturèle vûzion, ad’hindowe dè s’teûlî po s’murer è l’êwe — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.
- (mot d’ militaire) (viebe å coplemint) esserer (ene veye).
- Li djoû k' nos strindans ene veye, les djins fjhèt leus påtnosses
L' ôr divins les ridants, les femes el fôme-eclôse — TBMDtch (fråze rifondowe).
- Li djoû k' nos strindans ene veye, les djins fjhèt leus påtnosses
- ((v. sins djin)) esse sitrapant.
- I strindeut a leus guetes — Léon Bernus (fråze rifondowe).
Parintaedje[candjî]
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.