Aller au contenu

eloviner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « lovene », avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) elovene
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) elovinez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) elovinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) elovinnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) elovinrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) elovinéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) elovene
pårt. erirece (dj’ a, vos av) eloviné
Ôtes codjowaedjes come copiner

eloviner

  1. (viebe å coplemint) spåde ene pufkene so.
    • Ele nos vénreut epufkiner et si n' freut k' nos eloviner Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Cwand i djåze, i m' elovene d' ene afreuse alinne Motî Forir (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) emacraler, estchanter.
    • Et les ptits oujheas di l' iye beneye
      Fjhèt les mazetes et les marmots :
      Leu riya nos elovene,
      Et l' cour xhiltêye a leus ptits motsMartin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 126, "Lu famile èst-one île ureûse" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
spåde ene pufkene so

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
spåde ene pufkene so
emacraler, estchanter