agreyî
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « gré », avou l’ betchete « a- » des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -yî » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ɡʀɛ.jiː/ /a.ɡʀɛ.je/
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter /a.ɡʀɛ.jiː/
- Ricepeures : a·gre·yî
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | paye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | payîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | payans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | paynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | payrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | payive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | paye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | payî |
| Ôtes codjowaedjes | come waitî |
agreyî (viebe å coplemint)
- Vos djemixhaedjes sont-st agreyîs. Li ci k'adon k'on discalene a pus d 'ponne del metchansté des ôtes ki des calinereyes k' on lyi dit— Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri.
vt ou vi) agréer, accepter, plaire. çoula n' m' agreye nén; ki l' bon Diè vouye --- nos påters!; à celui qui vous dit: fijhoz lu mes complumints, on répond: agreyîz di s' pårt (agréez les siens). Parintêye: agreyåcion, agreyåve, agreymint.
Parintaedje
[candjî](minme sourdant etimolodjike)
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
