Aller au contenu

epoirter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « poirter », avou l’ betchete « e- » d’ endalaedje des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) epoite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) epoirtez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) epoirtans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) epoitnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) epoitrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) epoirtéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) epoite
pårt. erirece (dj’ a, vos av) epoirté
Ôtes codjowaedjes come wårder

(viebe å prono) : Loukîz a : « s’ epoirter ».

  1. poirter å lon.
    • On djoû k’ djaléve a finde les pires,
      A vs epoirter l’ betchete do nez,
      Dji sondjive, cligntant del påpire,
      A m’ tchôde coulêye, bén astançnéMartin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
    • L’ aiwe pout divni si foite k’ ele vout,
      I n’ voerè djamåy peri s’ båtche !
      Dismetant k’ on Pont ds Åtches
      E-st epoirté come on fistou Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.12, “Li Bonne Chance fait tot” (fråze rifondowe).
    • Divins ses sondjes, i veya vni, dal copete des nûlêyes, on morea feré d' ôr ki l' epoirta d' ene hope Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 70 (fråze rifondowe).
  2. evoyî (ene martchandijhe) foû payis.

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

apoirter

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
poirter å lon
evoyî ene martchandijhe foû payis