goster

Walon

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj')	gostêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	gostez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	gostans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	gostêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj')	gostêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj')	gostéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj')	gostêye
pårt. erirece (dj' a, vos av)	gosté
Ôtes codjowaedjes	come "tchicter"

goster o.

1. v. sins coplemint
   1. shonner bon (tot djåzant d' èn amagnî, d' èn aboere).

      Ça gostêye, li ptit blanc vén ?

2. v. sins coplemint
   1. sayî (èn amagnî èn aboere di boune cwålité).

      Gostez mu ces véns d' Bourgogne ci; vos m' è diroz des noveles.

   2. (tot cåzant å rvier) riçure (ene laide sacwè).

      Les dierins gostêyront do baston (A. Schmitz dins "Èn Årdinwès foû di s' payis" 1.71).

Ratournaedjes

± shonner bon

• Francès : goûter ^(fr)