aconter
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje « conter » (nombe) çou ki dene on mot avou l’ betchete « a- » des viebes et avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes inglès « acount »
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | aconte |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | acontez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | acontans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | acontnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | acontrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | acontéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | aconte |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | aconté |
| Ôtes codjowaedjes | sipepieus tåvlea |
aconter (viebe å coplemint)
- prinde asteme, pinser a, rimårker
- E corti d' nosse måjhone, i crexheut-st on rôzî, toplin d' lai-m'-e-påye, (…) et k' on n' acontéve nén — Henri Simon (fråze rifondowe).
- L' addjectivire «d' apoticåre» est radjoutêye cial eciclopedicmint, po-z aconter les ôtes fleurs do minme djinre — Lucyin Mahin, so Wikipedia.
- Les ôtès fiesses di l' annêye
Dj' n' î aconte nén beacôp
— François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe). - — On brogn’rè l’Tempe, pusqu’i dit qu’Diu n’acompte qui l’åme:
Brèya st-on djâle qu’aveût st-ine tignasse di lurson.
Et l’såle — gayoûle di påpigåyes
Qu’on baraquî man’cèye —
S’impliha d’èclameûrs…
— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 81.
Sinonimeye[candjî]
Contråve[candjî]
dimeprijhî, dilaidi, forzoûmer
Ortografeyes[candjî]
Ratournaedjes[candjî]
aconter
Francès : tenir compte (fr), s' intéresser (fr)
tuzer ene sacwè so
- Francès : considérer (fr)