ridoxhî

Walon (Rifondou)

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
ridoxhî	erdoxhî	rdoxhî

Etimolodjeye

Bodje * « redossiare », lu-minme du Tayon-bodje latén « dorsum » (screne), pal voye do vî lingaedje d’ oyi « redoissier ».

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀi.dɔ.hiː/ /ʀy.dɔ.hiː/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter 
Ricepeures : ri·do·xhî

Viebe

ridoxhî

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	ridoxhe
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	ridoxhîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	ridoxhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	ridoxhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	ridoxhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	ridoxhive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	ridoxhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	ridoxhî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

rinde moens afilant.
- Mi hepe est tote ritournêye, li taeyant est tot rdoxhî — Motî Haust (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) s' edjibler eviè l' direccion contråve di wice ki vént l' côp.
- L' usteye ridoxhe sol pire — Motî Haust (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) esse fortcherdjî d' aiwe, di tolminme tchedje.
- Mi bodet est si plin k' i rdoxhe — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Il est si plin k' i rdoxhe — Motî Haust, dvins "plin (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) si ridire, resdondi.
- Ses bresses sont pus longs,
  Ki des pîces a houbion,
  Et si stoumak ridoxhe,
  Cwand ele drouve divant vos,
  S' lådje boke po dire on mot,
  On ôreut voler ene moxhe. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe).
- Cisse divize la : « Tiesse di moirt ! » a rdoxhî e s’ pitite tiesse, i n’ sait nén pocwè å djusse… Fefeye n’ a måy dit si vraiy, lyi shonne t i : Vevè sereut i èn oujhea pol tchet ?... — Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.8 (fråze rifondowe).
(v. sins coplemint) aploure.
- On-z ôt les côps d' pougne ridoxhî. — Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.141; "Lès randahes" (fråze rifondowe).
(v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di »).
1. esse tot plin, ritche di.
  - Les schatès aiwes d’ avå nozôtes
    Ridoxhént di mamés apôtes
    Ki s’ vinént la bagnî tot nous. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.149, “Les p’tits bagneus” (fråze rifondowe).
  - Et si ctapé cotjhea ridoxhe ouy di tcherdons— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "R'grèts" (fråze rifondowe).
  - Li solo blame e plin do cir, stårant tcholeur et loumire sol tere ki rdoxhe di seuve et d’ ameur— Henri Simon, "Mès cwate moumints" (1907) (fråze rifondowe).
  - Dji r'doh'rè d' corèdje
    Èt tofér come oûy ,
    Dj'årè so l' vizèdje
    Li blame di vos-oûys
    — Camille Gaspard.
  - Nosse monde rudoh, pout-on dîre,
    D'one masse du curiôzités
    — Camille Gaspard.
  - Ti vou-t esse troubadour ? … Abeye ! Pogne e m' bezaece :
    Ele ridoxhe di paskeyes et d' lanwoureus rimeas. — Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.96 (1929), "Li sondje dè mèstré" (1925) (fråze rifondowe).
  - Djulete, plin d' feu, nos prezintrè ses dierins djoûs so ene tere ki rdoxhe di ritchesse et d' ameur. — Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 30 (fråze rifondowe).
2. rascovrou di.
  - Li payasse k’ est tote ritoumêye,
    Hetche sol rôle ki rdoxhe di broûlî. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.28, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).