nén

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : nén-.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje latén « nec » (« et… ni… nén »); racuzinåve avou vî francès « nient » (rén) et l' (minme sinse); mins i pôreut vni purade d' on bodje tîxhon, racuzinåve avou l' neyerlandès « niet » u l' almand « nicht » (les deus foirt près des disfondowes «nîⁿ» et «ni»).

Prononçaedje[candjî]

Adviebe[candjî]

nén (nén candjåve)

  1. nouv côps so dijh dins l’ ratourneure : « ni…nén » ou « èn…nén »
    • Dji n’ a nén fwin.
    • Ele n’ arivrè nén a tins.
    • Èn nén raetchî al tere, s’ i vs plait.
  2. divant on metou mot, po mostrer l’ noyaedje.
    1. divant on sustantif, on prono.
      • Kî çk’ î va ?
        Nén mi, todi !
      • Nonna ! Nén m’ fi ! Dji n’ a k’ ci-la !
    2. divant èn infinitif tot seu, estô di « èn nén ».
      • Nén ndaler divant k’ dji nel deye !
    3. divant èn addjectif epitete.
      • C’ esteut ene bele pitite oto, nén grande, mins on saetchive si plan.
      • Dji cwir après åk di nén trop tchir.
  3. après « gn » « end » pa rmagnaedje do « ni ».
    • Gn aveut nén ene åme.
    • End a nén ene fayeye, di djaeye, so nosse djaeyî, cist anêye ci.

Ratourneures[candjî]

  1. nén dpus k’ ça

Parintaedje[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Mots vijhéns[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : S24

Ratournaedjes[candjî]

divins « ni…nén »: Loukîz a : ni…nén
noyaedje divant on sustantif, prono, infinitif, addjectif epitete

Sourdants[candjî]

Etimolodjeye: relijha latén Motî Haust (a «nin»); relijha tîxhon: Georges Sfasie, Li Rantoele l° 94 (esté 2020), p. 8 (shonne esse tîxhon, veyanmint k’ i n’ såreut åjheymint vni do latén «non»).