souner

Loukîz eto : sounér.

Walon (Rifondou)[candjî]

Tayon-bodje latén « sonare » (minme sinse) ; çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔ.ˈne/ /sɔ.ˈnɛ/ /su.ˈne/ (sorwalonde OU/O)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /su.ˈne/
Ricepeures : sou·ner

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	soune
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	sounez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	sounans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	sounnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	sounrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	sounéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	soune
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	souné
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

souner

(v. sins coplemint) fé aler ene clotche, ene xhilete, tot djåzant d’ ene djin, d’ on xhiltant éndjin.
- On-z a souné a l’ ouxh ; nonna, – biesse di mi ! – c’ est l’ telefone.
(v. sins coplemint) aler, tot djåzant d’ ene clotche, d’ ene sounete.
(v. sins coplemint) (pa stindaedje do sinse) houkî ene djin ki va mori, tot djåzant di l’ eure del moirt.
- Ès leyî tchaire e l’ roye cwand l’ eure n’ a nén souné,
  N’ est ç’ nén mori deus côps ? — Josée Mathot (fråze rifondowe).
(v. sins djin) fé l’ brut d’ ene clotche.
- I soune a messe.
(v. sins coplemint) houkî å telefone.
- Dji vs sounrè dmwin po vs dire cwè.

souner al moirt, souner l’ transe, souner les laisses
souner ene sitampêye: souner pluzieurs dijhinnes di côps.
li ci ki n’ ôt souner k’ ene clotche n’ etind k’ on son : i fåt schoûter totes les pårteyes divant di rinde on djudjmint. F. plusieurs sons de cloche.
si les clotches di Sint-Houbert sounrént, t’ î dmeurreus
souner l’ prumî côp : souner ene dimeye eure divant messe, po les djins s’ aprester.
souner l’ dierin côp : souner djusse divant èn ofice, ki va cmincî dins les cénk a dijh munutes.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

souner